Puma FAAS 500 - test tysiąca kilometrów

Dlaczego Puma?
Wybór Pumy zbiegł się z kilkoma wydarzeniami, które miały wpływ na ten wybór. Byłem świeżo po kontuzji kolana i świeżo po lekturze "Urodzonych biegaczy" McDougall'a. Chciałem spróbować biegania ze śródstopia, ale obawiałem się stawiania od razu na buty minimalistyczne. Puma, która poza pianką nie ma żadnych ulepszaczy wydawała mi się idealna i była szansa, że nie zrobi mi krzywdy jeśli jednak będę lądował na pięcie. Poza tym pięćsetki zbierały bardzo pozytywne opinie zarówno wśród profesjonalistów, jak i biegaczy amatorów. Po trzecie idealnie mieściły się w przyjętym przeze mnie zakresie cenowym, bo Faasy znalazłem w outlecie za 150 zł. Były idealne.

Czy wybranka się Panu podoba?
Rodzi to podstawowe pytanie o to, czy but musi się podobać. Fajnie jeśli trafia w nasze gusta, ale można też podchodzić do sprawy jak toyota do projektowania aut, czyli to ma przede wszystkim skutecznie działać, a uroda ma znaczenie drugorzędne. Faas'y zaliczają się w mojej ocenie właśnie do kategorii butów mniej urodziwych. Choć ewidentnie nawiązują do kultowego modelu tej marki RS-1, to jednak moim zdaniem jest to nawiązanie nieudane. Podczas gdy eReS-jedynki mają w sobie lekkość i styl, to pięćsetki wyszły topornie i przyciężko. Zdania jednak są w tej kwestii podzielone, ponieważ to co ja uznałem za nie-teges moja małżonka uznała za bardzo apropos i stwierdziła, że chętnie by takie widziała na swoich nogach. Każdy musi sam ocenić.

Czy kociaki ze mną wytrzymają?
Pumy, to prawdziwi tytani biegowych ścieżek. Latałem w nich po śniegu. Jak śnieg zaczął topnieć, moczyłem je w błocie pośniegowym. Kiedy biegałem po lesie nie raz zdarzało mi się ubabrać je w błocie. Nie miały ze mną lekkiego życia. Śmigały po szutrach, asfaltach, ścieżkach, korzeniach i kamieniach. Zakurzyły się, ubłociły, więc kilka razy zaliczyły pranie w pralce. W ten sposób zleciało im tysiąc kilometrów i nadal wyglądają świetnie. Nie widać żadnych przetarć ani pęknięć, czy to wewnątrz, czy na zewnątrz buta. Nic się nie rozkleja i nie rozchodzi na szwach. Kupując je miałem poważne obawy, czy piankowa podeszwa z gumowymi wzmocnieniami tylko w strategicznych miejscach wytrzyma szuranie po asfaltach i betonach, a efekt jest taki, że przez tysiąc kilometrów nawet nie starła się za specjalnie. Jedyny ślad użytkowania jaki można na nich znaleźć, to lakier który złuszczył się na podeszwie prawego buta. Myślę, że z powodzeniem podołałyby kolejnemu tysiącowi kilometrów.

A wygodne są?
Po adidasach szukałem butów, które przede wszystkim dadzą mi odpowiedni luz między paluchami. Miałem już dość wyciągania zakrwawionej skarpety, gdy tylko zapomniałem pozaklejać paznokcie. W Pumach ten problem przestał istnieć. W zimie stopy nie marzły za specjalnie, bo pięćsetki są dość zabudowane, ale z kolei w upalne dni nie było w nich przesadnie gorąco. Pomimo tego, że podeszwy w tych butach wydają się być dosyć szerokie, to pumy dobrze trzymają stopę zabezpieczając przed jej przesuwaniem wewnątrz. Miałem delikatne obawy o miękki zapiętek, który jest w tym bucie, ale okazał się strzałem w dziesiątkę jeszcze potęgując uczucie wygody i dopasowania.

Do czego takie buty?
Faas'y 500 to zdecydowanie buty na twardsze drogi. Doskonale biegało mi się w nich po asfaltach i twardych szutrach. Tam dają odczuć najwięcej przyjemności z biegu. Niestety w błocie i śniegu jeździ się w nich jak na łyżwach, co kilka razy skończyło się efektownym przyziemieniem. Na piaszczystych drogach miałem z kolei jest wrażenie, że noga mieli, a ciało stoi w miejscu.

Podsumowując

Puma, to świetne buty. Chociaż szukałem usilnie, to jedyne co mogę o nich złego powiedzieć, to że mają kiepskie sznurowadła. Serio. Dla mnie za długie i jak się nie zasznuruje na dwa razy, to się rozwiązują. Tylko taką głupią rzecz znalazłem. Natomiast jeśli ktoś szuka solidnych butów treningowo-startowych to Pumy mogą być ciekawą alternatywą dla topowych modeli innych marek.

(wszystkie poniższe zdjęcia przedstawiają buty z przebiegiem ponad 1000 km)