Bieganie i lokowanie

Oj, dostało się Tomaszowi Lisowi za wpis na blogu. Dostało. Niby nic. Dwie małe fotki z Poweradem przy wpisie dotyczącym przygotowań do maratonu, a przez media przewala się fala oburzenia. Przecież takie rzeczy są standardem w biegowej blogosferze. Tyle, że nie każdy jest Tomaszem Lisem, a standardy niekoniecznie są dobre.

Co takiego zrobił Tomasz Lis?

W zamieszczonym niedawno wpisie na swoim blogu w serwisie natemat.pl opisał przygotowania do maratonu we Frankfurcie. Nie byłoby w tym nic dziwnego, bo od dawna publicznie mówił, że biega i bieganie lubi. Wpis miał jednak jeden mankament - zdjęcia. Na tych zdjęciach widać Lisa popijającego Powerade'a i to w taki sposób, żeby broń boże nikt nie pomylił go z innym izotonikiem. Do tego dochodzi wpis Roberta Korzeniowskiego, który oceniając plan treningowy Tomasza Lisa de facto rozpływa się nad właściwościami Powerrade'a. Tekst został oznaczony jedynie niewielkim napisem, że zawiera lokowanie produktu i to nie od razu, a dopiero po pierwszych krytycznych komentarzach.

Na to środowisko dziennikarskie podniosło larum, że autor narusza standardy ich pracy, że podważa niezależność i wiarygodność środowiska, a także jego obiektywizm. Tyle, że tekst napisał Tomasz Lis - blogger, a nie Tomasz Lis - dziennikarz.

Blogi biegowe a reklama natywna

Nie widzę jednak wielkiej różnicy w tym co zrobił Tomasz Lis, od tego co każdego dnia widzę w sieci. Dziesiątki testów bez testowania, opinii bez spróbowania i wrażeń bez dotykania są wypluwane przez ekran mojego komputera. Do tego setki zdjęć na których niby przypadkiem główne miejsce zajmuje logo marki.

Zatrważający jest brak czytelności we współpracy firm i blogerów. Nie mam nic przeciwko testowaniu produktów, czy sponsorowaniu przez firmy internautów. Wolę jednak jako czytelnik być o tym z góry uprzedzony, a nie doszukiwać się małego druczku na końcu tekstu, a zazwyczaj nawet tego nie ma. Nachalność i bezrefleksyjność z jaką teoretycznie niezależni blogerzy promują kolejne produkty w pięknych słowach ujął kiedyś Borman Pogoń za fantami zamienić pamiętnik w zdalnie zaprogramowane medium, sypiące pozytywnymi opiniami jak dobry copywriter tekstami na zamówienie. 

Czym się różni Tomasz Lis - bloger od innych podobnych mu blogerów? Jedynie tym, że jego cena prawdopodobnie jest wyższa. Jak śpiewał kiedyś Kazik Staszewski jedni są tańsi inni są drożsi. Nie podejrzewam więc Lisa, że będzie radośnie pisał o zaletach izotonika albo robił sobie z nim zdjęcia w zamian za dwie zgrzewki na przygotowania do maratonu. Jego prawo, każdy sam negocjuje stawki.

Przykre jest to, że osoba stojąca na świeczniku pokazuje tego typu zachowania jako wyznacznik nowych trendów. Redaktor naczelny portalu wypowiada się, że tego typu reklama jest dobra dla wszystkich: reklamodawców, mediów i czytelników. Może i jest, ale musi zostać odpowiednio oznaczona. Za przykład może posłużyć współpraca, nikogo innego tylko Tomasza Lisa z firmą Timex, kiedy ta sponsorowała mu wyjazd na New York City Marathon w 2011 roku oraz zaopatrywała go na ten bieg w odpowiedni zegarek. Wtedy było dokładnie wiadomo kto co daje, kto co bierze i dlaczego, i było to wyraźnie zakomunikowane.

Bez tego jako czytelnik i bloger uważam, że taka reklama jest formą oszustwa. Oszustwo zaś nie jest dobre dla nikogo. I nawet takie tuzy jak Lis i Machała zdają się to w końcu rozumieć, ponieważ wspomniany wpis ostatecznie zniknął z portalu naTemat. Ciekawe kiedy i reszta blogosfery również zrozumie, że nie tędy droga.