Kogo unikać na basenie?

Mówi się, że pływający muszą mieć żelazną psychikę zdolną radzić sobie z długim czasem, który przebywa się samotnie w ciszy oglądając jedynie kafelki. To prawda, jednak częściej żelazna psychika przydaje się z powodu osób, które spotykamy na pływalni. Bo niestety zdarzają się osobowości, które nie tylko obrócą w perzynę każdy trening, ale skutecznie pozbawiają przyjemności z pływania pozostałych. Ciężko ich wyłapać przed wejściem i uniknąć kontaktu wybierając inny tor. Zazwyczaj dopiero po kilku długościach basenu wiesz z kim masz do czynienia. Może ty też ich spotykasz?


Spacerowicz

Zwany również łazikiem. Przychodzi na basen chociaż powinien iść do parku.  Przychodzi na basen i zwiedza kursując w poprzek torów. To sam, to z dzieckiem na ręku. Czuje się jak pieszy na pasach. Czasem poczeka aż ktoś przepłynie, ale zwykle pcha się pod koła. Prawdopodobnie to bliski krewny gatunku, który spędza weekendy snując się w galeriach handlowych od sklepu do sklepu nic nie kupując.

Szympans

Wisi taki osobnik na linie oddzielającej tory jak ta małpa w zoo. Czasem podskoczy, czasem zadynda albo nogi wystawi na tor obok. Kopnie kogoś z przepływających i nie wiesz, czy banana rzucić czy po jakiegoś małpiego hycla dzwonić.

Rakieta

Stoi przy murku i czeka na start. Silniki w pełnej gotowości. Zbliżasz się do murka, jeszcze trzy metry, metr, pół i… dokładnie w momencie, gdy składasz się, żeby wykonać nawrót ona startuje. To dla rakiety zawsze najdogodniejszy moment, żeby odlecieć. Nie ma dla niej znaczenia, że za tobą nikogo nie ma, jak i to, że poruszasz się w wodzie dwa razy szybciej. Rakieta jest jak kierowca autobusu. Choćbyś wypluł płuca biegnąc na przystanek on odjedzie zawsze w najmniej odpowiednim momencie.

Król/królowa toru

Wali środkiem niczym oligarcha na ruskiej autostradzie. Wyjątkowo szeroko rozkłada ręce żeby wszyscy mogli podziwiać prezesowską żabkę i grację ruchu. Przy próbie wyprzedzenia puszcza błyskawice z oczu. Bardziej agresywne osobniki potrafią tryskać z ust jadem.

Glonojad

Od chwili wejścia do niecki okupuje ścianki basenu. Przysysa się do brzegu i tkwi tak niemal nieruchomo. Ssawki występują u niego na plecach, tak żeby narząd mowy mógł wykorzystać do komunikacji z innymi glonojadami. Z tego powodu rzadko występuje sam, zazwyczaj w parach.

Jak sobie z nimi radzić?
To jest właśnie sedno problemu. Czasem wystarczy tylko kilka razy wyprzedzić królową toru, żeby zmieniła go na inny. Prośba skierowana do szympansa może sprawić, że przestanie przeszkadzać i zejdzie z liny. Jednak na znakomitą większość nie ma sposobu. Pozostaje tylko silna psycha.

Który typ zdarza Wam się spotkać najczęściej? A może spotykacie któryś, którego nie wymieniłem?